Reactie op lobbydocument SOMO

Recent heeft SOMO een lobbydocument over de vleessector uitgebracht. In het document wordt ook het SNA-keurmerk genoemd. Daarbij wordt de indruk gewekt dat het SNA-keurmerk gemakkelijk wordt verstrekt aan allerlei malafide ondernemingen. SNA betreurt deze stellingname. De controles voor het SNA-keurmerk zijn gebaseerd op de nationale normen NEN 4400-1 en NEN 4400-2. Binnen de kaders van deze normen vinden de controles plaats bij ondernemingen. Het is ook binnen deze kaders dat het keurmerk bij ondernemingen kan worden ingetrokken. Wetsovertredingen die buiten de scope van de controles vallen, kunnen niet worden meegewogen in het oordeel over het verstrekken dan wel intrekken van het keurmerk.

Certificering van ondernemingen is dan ook geen opsporing c.q. handhaving zoals door overheidsinstanties moet plaatsvinden bij wetsovertredingen en andere strafrechtelijke gedragingen. Wel kan certificering een bijdrage leveren aan het aanpakken van misstanden. SNA draagt daaraan met haar keurmerk al jarenlang bij. Hiervoor is een structurele informatie-uitwisseling tussen SNA en overheidsinstanties, zoals de Nederlandse Arbeidsinspectie en de Belastingdienst, ingeregeld.

SNA betreurt het dat onterecht de suggestie wordt gewekt dat het SNA-keurmerk geen betekenis heeft. Ruim 4.900 ondernemingen laten zich tweemaal per jaar vrijwillig controleren op de normeisen uit bovengenoemde normen. Deze inspecties vinden plaats door geaccrediteerde onafhankelijke inspectie-instellingen. Jaarlijks wordt het keurmerk bij gemiddeld 550 ondernemingen beëindigd, terwijl circa 50% van ondernemingen die zich nieuw aanmelden niet door de eerste inspectie komt. Dit laat zien dat het behalen en behouden van het keurmerk niet eenvoudig is en dat het dus te gemakkelijk is om te roepen dat omdat er misstanden zijn het keurmerk niet van waarde is. Dit doet geen recht aan alle ondernemingen die zich met veel inspanningen jaar in jaar uit laten controleren voor het SNA-keurmerk en zich netjes aan wet- en regelgeving houden.

Bestrijden van malafide ondernemingen en misstanden is een gezamenlijke verantwoordelijkheid van de overheid, opdrachtgevers en de sector. Iedere partij dient hieraan vanuit een eigen rol en verantwoordelijkheid een bijdrage te leveren.